Rozgrywany w chilijskiej Patagonii, w prowincji Ultima Esperanza Ultra Fiord, mimo dopiero trzeciej edycji już zyskał miano jednego z najtrudniejszych biegów górskich świata. Zmienne warunki pogodowe z których słynie Patagonia, lodowce, bagna, kolczaste krzewy, ponad siedem tysięcy metrów podbiegów to tylko niektóre z czynników charakteryzujących ten bieg.
Od startu trzymałem się w prowadzącej czteroosobowej grupie, a po oderwaniu się od niej i po samotnych stu czterdziestu kilometrach zameldowałem się na mecie z dwugodzinną przewagą nad kolejnym zawodnikiem – przedstawicielem gospodarzy Emmanuelem Acuna. Tym samym zająłem pierwsze miejsce w wyścigu na 100 mil.
Pierwsze wrażenie na mecie – “Mocno wyniszczające zawody, myślę, że mocniej niż UTMB. Trasa bardzo zróżnicowana, od bagien w których noga potrafiła wpaść po kolana, gdzie nie dało się truchtać i gdzie co chwilę się wywracałem, po lodowce, o których mogę powiedzieć, że ten etap był trudniejszy i bardziej skomplikowany niż odcinek między szczelinami na dojściu do obozu drugiego na Piku Lenina. No i ostatnie 50km po szutrach, naprawdę mocno orzące psychikę … ale udało się!!!
Bieg ma też za sobą smutną historię, w zeszłym roku na hipotermię zmarł meksykański biegacz Arturo Martinez Rueda, również walczący na dystansie 100 mil.
